Historia syntetycznych tworzyw, których głównym składnikiem są związki wielocząsteczkowe, polimery, zaczęła się w 1862 roku. Na zorganizowanej wtedy w Londynie wystawie, Anglik Alexander Parkes z Birmingham, pokazał przedmioty codziennego użytku zrobione z nie znanego dotychczas materiału. Materiał ten, nazwany parkesiną, wynalazca otrzymywał przez połączenie nitrocelulozy, kamfory i alkoholu. Produkcja parkesiny była kosztowna, rozpoczęto ją jednak w 1866 roku w londyńskiej firmie Parkesine.

Pierwszym udanym i stosunkowo tanim tworzywem sztucznym (podobnym do parkesiny), okazał się wynalazek opatentowany 15 czerwca 1869 roku przez Johna Wesleya Hyatta z Albany w stanie Nowy Jork, pod nazwą celuloid, powstały przez połączenie nitrocelulozy z kamforą. Angielski wynalazca mówił o swoim produkcie następująco: „to piękne tworzywo do wyrobu medalionów, tac, naczyń kuchennych, guzików, grzebieni itp.”

Johna Wesleya Hyatt – „ojciec” fotografii i kinematografii

Pierwszym syntetycznym tworzywem sztucznym, to znaczy takim, w którym związki wielkocząsteczkowe są również wytworzone sztucznie, a nie czerpane z surowców naturalnych, był bakelit. Wynalazł go i opatentował w 1907 roku belgijski chemik Leo H. Baekeland, którego nazwisko zostało upamiętnione w nazwie tworzywa, proszek, który zestalał się po podgrzaniu i sprasowaniu. Nie przewodził ciepła i prądu elektrycznego, więc stał się dobrym materiałem w urządzeniach elektrycznych. Jego głównymi zaletami jest niepalność, nietopliwość, nierozpuszczalność, niskie przewodnictwo elektryczne, słaba przewodność cieplna oraz względnie duża odporność chemiczna. Stosowane było przede wszystkim w przemyśle elektrotechnicznym jako materiał konstrukcyjny i izolacyjny, oraz w wielu innych zastosowaniach, gdzie potrzebne było tworzywo odporne na szereg czynników, a jednocześnie możliwe do formowania w niemal dowolnych kształtach (poprzez odlewanie lub prasowanie proszku) i podatne obróbce mechanicznej. W zastosowaniach praktycznych do bakelitu dodawano rozmaite wypełniacze, najczęściej włókniste, jak np. azbest, papier, mączka drzewna. Patent na produkcję bakelitu już dawno wygasł. Został on zgłoszony w Biurze Patentów i Znaków Towarowych USA przez Leo H Baekelanda w 1907 r. i przyznany w 1909 pod numerem US 942699 A. Słowny znak towarowy „Bakelite”, został prawdopodobnie po raz pierwszy zarejestrowany w Europie 31 marca 1936 r. przez „The Bakelite Corporation”, następnie jego rejestracja była powtórzona 20 marca 1956 r. przez Hexion Specialty Chemicals GmbH. Obecnie ten znak towarowy (również w formie graficznej) należy doMomentive Specialty Chemicals.

Radio i włącznik wykonane z bakelitu 

Od czasu pierwszych badań prekursorów syntetycznych tworzyw sztucznych minęło zaledwie półtora wieku aby cały współczesny świat zdążył uzależnić swój dalszy rozwój od stosowania tworzyw sztucznych we wszystkich niemal dziedzinach aktywności człowieka. Dzisiaj rozróżniamy przeszło 700 rodzajów tworzyw sztucznych które dzielimy na kilkanaście kategorii w zależności od właściwości, zastosowania, pochodzenia, etc. Wszechobecne opakowania z tworzyw termoplastycznych posiadają oznaczenia informujące o ich rodzaju, celem ułatwienia identyfikacji i ponownego przetworzenia.

 Oznakowania stosowane na opakowaniach

W pogoni za ciągłym wzrostem zapotrzebowania na tworzywa sztucznej stałemu rozwojowi podlega także gałąź recyklingu tworzyw poprodukcyjnych i poużytkowych m.in folii, butelek, beczek, rur. Ponowne wykorzystanie tworzyw sztucznych jest nieodzownym procesem ograniczającym wydatnie zużycie pierwotnych surowców oraz zanieczyszczenie środowiska naturalnego. Rozkład porzuconej butelki po szamponie trwa przeszło 500 lat, dlatego zachęcamy wszystkich do właściwej segregacji odpadów i świadomego wyboru produktów w opakowaniach posiadających symbol tworzywa z którego są wykonane.

Ziemia jest „chroniona przez ciepły płaszcz” gazowy. Mówiąc ściślej oznacza to,że Ziemia jest otoczona warstwą gazową (400 – 1500 km) zwaną atmosferą ziemską. Tworząca ją mieszanina gazów to powietrze (mające różny skład w zależności od wysokości nad powierzchnią Ziemi). Naturalnymi składnikami atmosfery są miedzy innymi dwutlenek węgla i para wodna. Od niedawna gazy te zwane są gazami cieplarnianymi. Pochłaniają one ciepło z powierzchni Ziemi oraz ze Słońca i utrzymują temperaturę naszej atmosfery w zakresie umożliwiającym istnienie życia. Zapewniają utrzymanie równowagi między ilością ciepła dochodzącą do Ziemi a ilością ciepła wypromieniowaną z Ziemi. Ten stan równowagi jest poważnie zagrożony przez działalność człowieka, to znaczy na skutek wycinania, prowadzenia procesów produkcyjnych a przede wszystkim spalania paliw, koncentracja dwutlenku węgla w powietrzu ciągle się zwiększa. Powodujemy nadmierne powstawanie gazów cieplarnianych i to może podnieść temperaturę ziemskiej atmosfery do niebezpiecznego poziomu. Warstwa dwutlenku węgla pochłania długie fale promieniowania cieplnego – pełniąc funkcję analogiczną do szyby w szklarniach. Do gazów cieplarnianych zaliczany jest również ozon.
Trudno dokładnie przewidzieć, co się zdarzy, jeśli stężenie gazów cieplarnianych będzie ciągle wzrastać. Większość naukowców jest zgodna , że temperatura na Ziemi wzrośnie w najbliższych latach od 1,5 do 2,5 stopnia. Będzie to miało wpływ na klimat ziemski, a więc i na poziom wód i rolnictwo.
Wzrost temperatury o 2,5 stopnia może nie wydawać się duży. Niemniej jednak, gdy ostatnim razem w Wielkiej Brytanii wystąpiły podobne temperatury (a było to ok. 120 000 lat temu), to w południowo-wschodniej Anglii żyły hipopotamy, słonie i lwy. A teraz: zimy mogą być zimniejsze , a lata cieplejsze. Może to spowodować susze na południu , a więc i zwiększenie się obszarów pustynnych w wielu regionach świata z jednoczesnym znacznym wzrostem opadów na północy. Obserwuje się już teraz wpływ efektu cieplarnianego na klimat. W latach 80-tych, świat doświadczył pięciu najcieplejszych lat – od czasu rozpoczęcia systematycznych obserwacji meteorologicznych. Oberwania chmur mogą stać się powszechne.
Globalne ocieplenie spowoduje powolne nagrzewanie się mórz, podniesienie się ich poziomu i zwiększenie powierzchni . W rezultacie poziom mórz i oceanów może podnosić się o 50 do 200 cm na każde 100 lat, co wystarczy by zatopić część lądów i wysp, np. terytorium Holandii czy Wielkiej Brytanii (Londyn będzie też zagrożony). Sytuacja innych regionów świata będzie znacznie gorsza.

 Alternatywne źródła energii

4.Biomasa
Pojęcie biomasy obejmuje kilka odnawialnych technologii energetycznych:
spalanie biomasy roślinnej np. drewno opałowe pochodzenia leśnego, odpadowy materiał drzewny z tartaków, fabryk mebli itp., słoma , specjalne uprawy energetyczne ( wierzba wiciowa, rośliny oleiste itd.). Spala się biomasę bezpośrednio w paleniskach ( ogniska, piece, kotły ) lub po wcześniejszej przeróbce biomasy w gaz;
spalanie śmieci komunalnych w sposób bezpośredni lub z ich wstępną przeróbką na gaz ;
wytwarzanie oleju opałowego z roślin oleistych ( np. rzepak ) specjalnie uprawianych dla celów energetycznych;
fermentacja alkoholowa materiału organicznego dla wytworzenia alkoholu dodawanego do paliw silnikowych;
przeróbka odpadowej masy organicznej ( odchodów zwierzęcych, osadu w oczyszczalniach ścieków komunalnych, odpadów z produkcji rolnej itp.) i wytworzenie biogazu, który może być spalany w kotłach
wykorzystanie gazu wysypiskowego .
W Polsce dominującą formą wykorzystania biomasy jest spalanie drewna. Inne wymienione technologie są rozpowszechnione w znacznie mniejszym stopniu.

Drużyna z Łasku zajęła pierwsze miejsce

Uczymy się od najlepszych

W marcu b.r. odbyło się kolejne spotkanie managementu naszej firmy z liderami rynku nowoczesnych technologii komputerowych reprezentujących firmę DELL dotyczące przyszłej współpracy. Koncern Michael’a S. Dell’a planuje uruchomić na Olechowie nowoczesną fabrykę komputerów i serwerów, największą w tej części EUROPY. Podczas spotkania, które odbyło się w Łodzi przedstawiliśmy multimedialną prezentację możliwości naszej firmy w zakresie kompleksowego gospodarowania odpadami, która przyjęta została z dużym zainteresowaniem. W kwietniu 2007 r. zaproszono nas na wizytację fabryki firmy DELL położonej w Limerick w zachodniej Irlandii. Podczas spotkania zapoznaliśmy się z systemem zbiórki i odbioru odpadów, rodzajem stosowanych materiałów oraz logistyką produkcji. Koncern DELL’a to doskonały przykład optymalizacji środowiska pracy oraz organizacji w najlepszym tego słowa znaczeniu. Po raz kolejny przekonaliśmy się, że proste rozwiązania są efektywne i najbardziej skuteczne zarazem. Odnotowane spostrzeżenia i wymiana poglądów to dla nas lekcja nowej wiedzy i kolejne, cenne doświadczenie.

Warto zobaczyć

Podczas naszej kilkudniowej wizyty skorzystaliśmy z okazji by przyjrzeć się z bliska życiu i zwyczajom panującym w kraju św. Patryka. Podziwiając irlandzkie puby nie oparliśmy się pokusie skosztowania bodaj najlepszego na świecie ciemnego piwa „Guiness”. Przy akompaniamencie narodowej muzyki „wyspiarzy”, granej niemalże w każdym pubie smakował wymienicie. Wszak Irlandia to także kraj słynący z zapierających dech w piersiach krajobrazów oraz średniowiecznych zabytków jakich mało w innych częściach świata. Na wyspie po dziś dzień zachowało się wiele mediewistycznych budowli, które przyciągają aurą tajemniczości turystów z całego świata. W Limerick znajduje się doskonale zachowany zamek króla Jana położony nad brzegiem rzeki Abbey. Wprost niesamowite wrażenie pozostawił na nas odrestaurowany Bunratty Castle z hrabstwie Clare, sięgający swą genezą połowy XV w. Obecnie w skład kompleksu udostępnionego turystom wchodzi skansen i podgrodzie pamiętające jeszcze czasy rozkwitu potężnego irlandzkiego rodu O’Brien. Na zakończenie naszego pobytu udaliśmy się na zachodnie wybrzeże wyspy, gdzie wyrastające na 200 m w górę klify Moheru, od tysiącleci stawiają czoła falom oceanu demonstrując swą potęgę. Mamy nadzieję, że kiedyś jeszcze tu wrócimy.